جمله سازی با کلمه به چه ماند

در این بخش با هم چند جمله ساده با عبارت به چه ماند برای دانش‌آموزان دبستانی می‌سازیم تا بهتر یاد بگیرند.

1. ابرهای سفید به چه ماند؟ به پنبه‌های نرم.
2. صدای باران به چه ماند؟ به صدای پای آرام کسی در شب.
3. ماه در آسمان به چه ماند؟ به چراغی در دل تاریکی.
4. خورشید طلایی به چه ماند؟ به یک گل آفتابگردان بزرگ.
5. چهره خندان کودک به چه ماند؟ به شکوفه‌ی بهاری.
6. برگ‌های زرد پاییزی به چه ماند؟ به فرش رنگارنگی روی زمین.
7. صدای خنده بچه‌ها به چه ماند؟ به نوای پرنده‌ها.
8. دریا آرام به چه ماند؟ به آینه‌ای بزرگ و آبی.
9. کوه بلند به چه ماند؟ به نگهبانی که بیدار ایستاده.
10. باد خنک به چه ماند؟ به دست نوازشگر مادر.
11. رود جاری به چه ماند؟ به ماری که آرام حرکت می‌کند.
12. شب تاریک به چه ماند؟ به پرده‌ای سیاه که کشیده شده.
13. باران بهاری به چه ماند؟ به اشک‌های شادی آسمان.
14. پرنده‌ی آزاد به چه ماند؟ به دل بی‌قرار انسان.
15. گل سرخ به چه ماند؟ به لبخند زیبای یک دوست.
16. ستاره‌ی شب به چه ماند؟ به چراغ کوچکی در دل آسمان.
17. خانه‌ی گرم به چه ماند؟ به آغوش پدر و مادر.
18. کتاب خوب به چه ماند؟ به دوستی صادق و همیشگی.
19. باغ پرگل به چه ماند؟ به لباسی پر از رنگ و نقش.
20. صدای اذان به چه ماند؟ به دعوتی مهربان از سوی خدا.

این‌ها نمونه‌ای از جمله سازی با عبارت به چه ماند هستند که به بچه‌ها کمک می‌کند بهتر تمرین کنند و قدرت تخیل خود را افزایش دهند.